สุขใจ..เมื่อได้ทำบุญ..

อิธ โมทติ เปจฺจ โมทติ  

กตฺปุญฺโญ อุภยตฺถ โมทติ

โส โมทติ โส ปโมทติ

ทิสฺวา กมฺมวิสุทฺธิมตฺตโน

ผู้ทำบุญแล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้

ละไปแล้ว ย่อมบันเทิง ชื่อว่าย่อมบันเทิงในโลกทั้งสอง

เขาเห็นความบริสุทธิ์แห่งกรรมของตนแล้ว

ย่อมบันเทิงปราโมทย์

ขออนุโมทนาบุญ..คุณกิ่งกาญจน์-คุณแกรี่ มีแกนและน้องป้อม

มีกุศลเจตนาเป็นเจ้าภาพสร้างฐานประทับองค์พระสีวลี ๓๖๙ เหรียญ

ขออนุโมทนา สาธุ..

แฮ็ปปี้เบิร์ดเดย์ คุณยุ้ย จรินทร..

ขอให้พี่ยุ้ยมีความสุข..สงบ..อบอุ่นในการดำเนินชีวิตตลอดไป..

สุขสันต์วันเกิด..คุณอ็อด อรทัย

ขอให้พี่อ็อดโชคดี..มีความสุขตลอดไป..

แฮ็ปปี้เบิร์ดเดย์ น้องน้ำฝน..

ถวายสังฆทานฉลองวันเกิด ๑๖ ฝน..แล้วนะคะ

แฮ็ปปี้เบิร์ดเดย์..น้องโบ..

ปีนี้มีคุณพ่อนรินทร์มาเคียงข้างขอให้โชคดี

มีสุขภาพแข็งแรง..พลังใจเข้มแข็งตลอดไป

พี่แดง..น้องออย..น้องนา..น้องแจ้ส..น้องทอม..และเพื่อน

ถวายสังฆทานและเป็นเจ้าภาพปลูกต้นไม้

ขออนุโมทนาสาธุ..

พี่สังวาลย์ น้องปอย..ทำบุญบ้านถวายสังฆทาน

เพื่อความร่มเย็น..เป็นสุข..ขออนุโมทนาสาธุ

พี่วาสนา..มาแล้วจ้า..นำต้นแม็กโนเลียมาปลูกที่วัด

ปราถนาสิ่งใด..ขอให้สมใจในสิ่งนั้น

ขออนุโมทนาบุญกับพี่น้องญาติธรรมทุกๆท่านสาธุ..

มนาปทายี ลภเต มนาปํ

อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ

วรสฺส ทาตา วรลาภี จ โหติ

เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ

ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ

ผู้ให้ของดี ย่อมได้ของดี

ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ

Phra Sivali Watpo..

Phra Sivali Arahant

At the time of the Buddha Gotama there reigned a righteous King and Queen named Koliya and Suppavasa. After some time Queen Suppavasa conceived a child. The unborn child brought great fortune to the kingdom. Not only did the queen receive many gifts from friends and relatives, the whole kingdom became prosperous. Crops grew in abundance and everyone was well-fed and healthy. The queen grew heavy with child but when the natural time for the birth arrived, she failed to deliver the baby. She grew uneasy as time passed by with still no signs of the birth, and asked the King to invite the Buddha and His retinue of monks for a meal. After the meal the Buddha blessed the queen by saying:

March 21,2011
Welcome to Bhodhiyana Meditaioon Center

"May Suppavasa, daughter of the Koliya clan,

Be happy and healthy and give birth to a healthy son."

After the Buddha left, the queen gave birth to a beautiful, healthy son. As a mark of respect for the Buddha, who had eased the queen’s heavy burden with His blessings, invited the Buddha and his retinue to receive alms at the palace for seven days. They named the prince Sivali, as from the time of his conception; the people’s hardships were alleviated through an abundance of rich crops.

One day when Phra Sariputta was on his alms round he visited the prince and informed him of the suffering that he and his mother had undergone because of the delayed pregnancy. Phra Sariputta then went on to explain to the prince the unwholesome action that his mother and he had performed and the resulting effects of their actions.

In a previous birth Phra Phra Sivali had been born as the King of Benares and had waged war on a neighboring kingdom. He had surrounded the kingdom and told the citizens to surrender or fight back. When they refused to surrender, in collaboration with his consort, his present mother, he had decided to surround the city and hold them hostage until they did so. The citizens, who did not want to fight back or live under the rule of such a king, had not surrendered. As a result, they had suffered greatly without food for a very long period. Many of the sick and the elderly had died but the arrogant king and his queen had not given in. Many months later the King had withdrawn his troops and released his hostages but he had paid dearly for the suffering he had caused. At death he was reborn in Avichi hell. The delayed pregnancy and the suffering he and his mother had undergone resulting from the delay were the residual effects of this action.

After illustrating the Noble Truth of suffering, Phra Sariputta asked the prince if he would like to join the Noble Order so that he could seek the path to end all suffering. The prince was overjoyed at this invitation and agreed to join the order with his mother’s permission.

The queen, who was a devoted follower of the Buddha, agreed. She escorted Prince Sivali in procession to the monastery to be ordained. On the day of ordination when they shave his hair, Phra Sariputta advised Phra Sivali to meditate on the impurities of the body. Phra Sivali, who was spiritually advanced resulting from previous wholesome actions, focused his mind as instructed. Before the completion of the shaving of his hair, Phra Sivali attained the supreme wisdom of Nibbána.

 The monks soon noticed a strange phenomenon when they were with Phra Sivali as Phra Sivali always seemed to have an abundance of rich, fragrant food and the other requisites (robes, shelter and medicine). Monks who were with him also had the opportunity to share in the bounty. Wherever Phra Sivali went, people flocked around to prepare food for him. Donors offered Phra Sivali with all the requisites of a monk every time he went on his alms round.

 Therefore, it was that wherever Phra Sivali travelled both people and devas supported him. He and his retinue of 500 monks were in an uninhabited forest for seven days, but they were not short of food. The Devas made sure that they fulfil all his requirements. Similarly, when Phra Sivali was travelling through the desert he was well provided with requisites. The Buddha, seeing that Phra Sivali was fulfilling a previous aspiration in His reign, declared that he was foremost among the monks in obtaining requisites. He also instructed monks who were travelling on long, tedious journeys through uninhabited terrain be accompanied by Phra Sivali, as with him by their side they would be ensured of the requisites. In fact, on one occasion when the Buddha and His retinue of 30,000 monks were travelling to visit Phra Khadhiravaniya Revata (Phra Sariputta’s younger brother) they had to cross an uninhabited forest. Phra Ánanda, fearing that they would not be able to obtain food in the jungle for such a large number of monks, questioned the Buddha about the logistics of the journey. The Buddha assured Phra Ánanda that they had nothing to worry about as Phra Sivali was with them. With Phra Sivali present, there would be no shortage of food because even the Devas reveled in taking care of his requirements.

In general, only the doer reaps the effects of one’s wholesome and unwholesome intentional actions. However, there are instances, as with Phra Sivali, that others too benefit from unusually strong actions of another. This overflow of the results of the effect of a persons strong kamma on others is known as nissandha pala (overflowing results of kamma). While vipaka pala, results of kamma are reaped only by the doer nissandha pala are experienced by others who happen to be with you. Nissandha pala could be both wholesome and unwholesome in accordance with the deed performed. For instance, Phra Sariputta did not obtain alms in one instance resulting from the nissandha pala of Losaka’s strong unwholesome deeds.

 To seek the cause of this strange phenomenon we need to go back many aeons to the time of the Buddha Padumuttara. Phra Sivali, who had been born as a poor man, had the opportunity to see the Buddha Padumuttara confer on another monk the honor of being foremost among monks who obtain the requisites. Fascinated by the way, everyone desired to provide alms and robes to this monk; Phra Sivali had decided that he too would like to hold a similar position in a future birth. He had then performed many acts of generosity to the Buddha Padumuttara and His retinue and made an aspiration.

 The Buddha Padumuttara, foreseeing that Phra Sivali’s aspiration would be fulfilled had prophesied that at the time of the Gotama Buddha he would be foremost among the monks who obtained requisites. From this point onwards, Phra Sivali had started in earnest to work toward his aspiration. At death, he was reborn in a heavenly realm where he enjoyed many years of heavenly bliss.

พระสีวลี..อรหันต์มหาลาภ..

พระสีวลีเถระ

เอตทัคคะในทางผู้มีลาภมาก

พระสีวลี..เสด็จประทับ ณ วัดโพธิญาณลาสเวกัส

อัญเชิญมาถึงเมื่อวันจันทร์ที่ ๒๑ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔ เวลา ๑๔.๒๙ น.

 พระสีวลี เป็นโอรสของพระนางสุปปวาสา ราชธิดาแห่งโกลิยนคร ตั้งแต่ท่านจุติลงถือปฏิสนธิในครรภ์ของพระมารดาได้ทำให้ลาภสักการะเกิดขึ้นแก่พระมารดาเป็นอันมาก ท่านอาศัยอยู่ในครรภ์ของพระมารดานานถึง ๗ ปี ๗ เดือน ๗ วัน..

ประหนึ่งดวงประทีปแห่งเอเชีย

จากดินแดนสุวรรณภูมิ..สู่สหรัฐอเมริกา

ใช้เวลานับ ๓ เดือน

 ครั้นเมื่อใกล้เวลาจะประสูติ พระมารดาได้รับทุกขเวทนาอย่างแรงกล้า พระนางจึงขอให้พระสวามีไปกราบบังคมทูลขอพร จากพระบรมศาสดาและพระพุทธองค์ตรัสประทานพรแก่พระนางว่า:-

“ขอพระนางสุปปวาสา พระราชธิดาแห่งพระเจ้ากรุงโกลิยะ จงเป็นหญิงมีความสุข ปราศจากโรคาพยาธิ ประสูติพระราชโอรสผู้หาโรคมิได้เถิด”

 

ปลาบปลื้มปีติ

คุณแว่น "ณัฐวรรษา เลอเวค"

เจ้าภาพผู้มีจิตเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา..มีกุศลศรัทธา..

สร้างองค์พระอสีติมหาสาวก..พระสีวลี   ถวายวัดโพธิญาณ

ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธานุภาพ ทุกขเวทนาของพระนางก็อันตรธานไป พระนางประสูติพระราชโอรสอย่างง่ายดาย ดุจน้ำไหลออกจากหม้อ พระประยูรญาติทั้งหลายได้ขนานพระนาม
พระราชโอรสของพระนางสุปปวาสาว่า “สีวลีกุมาร”

พระสีวลี..พระมหาสาวกผู้บันดาลโชคลาภ..

เมื่อพระนางมีพระวรกายแข็งแรงดีแล้ว มีพระประสงค์ที่จะถวายมหาทานติดต่อกันเป็นเวลา ๗ วัน จึงแจ้งความประสงค์แก่พระสวามีให้กราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ มารับมหาทานอาหารบิณฑบาตในพระราชนิเวสน์ตลอด ๗ วัน ในวันถวายมหาทานนั้น สีวลีกุมาร มีพระวรกายเข้มแข็งดุจกุมารผู้มีพระชนม์ ๗ พรรษา ได้ช่วยพระบิดาและพระมารดาจัดแจงกิจต่าง ๆ มีการนำธมกรก (ธะมะกะหรก = กระบอกกรองน้ำ) มากรองน้ำดื่มและอังคาสพระบรมศาสดาและหมู่พระภิกษุสงฆ์ ในขณะที่ สีวลีกุมาร ช่วยพระบิดาและพระมารดาอยู่นั้น

ปฏิมากรรม..ธุดงค์ทรงไว้ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์..

นัยว่าผู้เคารพกราบไว้จะโชคดี..ลาภมา..เจรจาค้าขายคล่อง..

 ท่านพระสารีบุตรเถระได้สังเกตดูอยู่ตลอดเวลา และเกิดความรู้สึกพอใจในพระราชกุมารน้อยเป็นอย่างมาก ครั้นถึงวันที่ ๗ ซึ่งเป็นวันสุดท้าย พระเถระได้สนทนากับสีวลีกุมารแล้วชักชวนให้มาบวช สีวลีกุมาร ผู้มีจิตน้อมไปในการบวชอยู่แล้ว เมื่อพระเถระชักชวน จึงกราบทูลขออนุญาตจากพระบิดาและพระมารดา เมื่อได้รับอนุญาตแล้วจึงติดตามพระเถระไปยังพระอาราม

                                  อาราธนาอัญเชิญสู่อารามบุญ..ด้วยจิตที่เปี่ยมสุขโสมนัส

พระสารีบุตรเถระผู้รับภาระเป็นพระอุปัชฌาย์ ได้สอนพระกรรมฐานเบื้องต้นคือตจปัญจกกรรมฐานทั้ง ๕ ได้แก่เกสา(ผม) โลมา(ขน) นขา(เล็บ) ทันตา(ฟัน) ตโจ (หนัง)  ให้พิจารณาของ
ทั้ง ๕ เหล่านี้ว่าเป็นของไม่งามเป็นของสกปรกไม่ควรเข้าไปยึดติดหลงใหลในสิ่งเหล่านี้ สีวลีกุมารได้สดับพระกรรมฐานนั้นแล้วนำไปพิจารณาในขณะที่กำลังจรดมีดโกนเพื่อโกนผม ครั้งแรกนั้นท่านได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน จรดมีดโกนลงครั้งที่ ๒ ท่านได้บรรลุเป็นพระสกทาคามี จรดมีดโกนลงครั้งที่ ๓ ท่านได้บรรลุเป็นพระอนาคามีและเมื่อโกนผมเสร็จ ท่านได้บรรลุเป็นพระอรหันต์

รอรับโชคชัย..สมดั่งใจในชีวิต..

เมื่อท่านอุปสมบทแล้วปรากฏว่าท่านเป็นพุทธสาวกที่มีลาภสักการะมากมาย ด้วยอำนาจบุญบารมีของท่านที่สั่งสมมา ลาภสักการะเหล่านี้ได้เผื่อแผ่ไปยังพระสงฆ์สาวกท่านอื่น ๆด้วย แม้พระบรมศาสดาเมื่อทรงพาหมู่ภิกษุสงฆ์เสด็จทางไกลกันดาร ถ้ามีพระสีวลีร่วมเดินทางไปด้วย ความขาดแคลนอาหารและที่พักอาศัยในระหว่างทางก็จะไม่เกิดขึ้นแก่หมู่ภิกษุสงฆ์เลย ดังเช่นตัวอย่างครั้งที่พระพุทธองค์และหมู่ภิกษุสงฆ์อาศัยบุญของท่านพระสีวลี

ประตูแห่งโชคลาภ

  เมื่อสมัยหนึ่ง..พระบรมศาสดาเสด็จพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์จำนวน ๕๐๐ รูปไปเยี่ยมพระเรวตะผู้เป็นน้องชายของพระสารีบุตรเถระ ซึ่งจำพรรษาอยู่ ณ ป่าไม้ตะเคียน เมื่อเสด็จมาถึงทาง ๒ แพร่ง พระอานนท์เถระได้กราบทูลสภาพหนทางว่า.....

สู่ห้องพระโพธิญาณ..

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าเสด็จไปทางอ้อมระยะทางไกล ๖๐ โยชน์ มีประชาชนอยู่อาศัยมาก พระภิกษุไม่ลำบากด้วยภิกขาจาร แต่ถ้าเสด็จไปทางลัดระยะทางประมาณ ๓๐ โยชน์ ไม่มีประชาชนอยู่อาศัย มีสภาพเป็นป่าใหญ่ มีแต่อมนุษย์อยู่อาศัย พระภิกษุสงฆ์จะลำบากด้วยภัตตาหาร"

ช่วยกันอาราธนาอัญเชิญสถิตย์ประดิษฐาน

พระพุทธองค์ ตรัสถามว่า:-
“ดูก่อนอานนท์ พระสีวลีมากับเราด้วยหรือไม่?”
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระสีวลีมากับเราด้วย พระเจ้าข้า”
พระพุทธองค์ ตรัสว่า:-
“ดูก่อนอานนท์ ถ้าอย่างนั้นก็จงไปทางลัดไม่ต้องห่วงไม่ต้องกังวลด้วยอาหารบิณฑบาต เพราะเทวดาทั้งหลายที่สิงสถิตอยู่ในป่าระหว่างทาง จะจัดสถานที่พักและอาหารบิณฑบาตไว้ถวายพระสีวลีผู้เป็นที่เคารพนับถือของพวกตน เราทั้งหลายก็จะได้อาศัยบุญของพระสีวลีนั้นด้วย”

คณะอุบาสก-อุบาสิกา ถวายสักการะอาราธนาประจำวัดโพธิญาณ

            เพื่อบันดาลโชคลาภและเป็นศูนย์รวมศรัทธาของพุทธศาสนิกชนของชาวลาสเวกัส

ด้วยอำนาจบุญที่ท่านพระสีวลีได้บำเพ็ญสั่งสมอบรมมาตั้งแต่อดีตชาติ เป็นปัจจัยส่งผลให้ท่านเจริญด้วยลาภสักการะโดยมีเทพยาดา นาค ครุฑและมนุษย์ทั้งหลายนำลาภสักการะมาถวายโดยมิขาดตกบกพร่อง ไม่ว่าท่านจะอยู่ ณ ที่ใด ๆในป่า ในบ้าน ในน้ำ หรือบนบก เป็นต้น

ประดิษฐานสง่างาม..

ใครได้บูชาท่านว่าปราถนาสิ่งใดได้สิ่งนั้น

"กินไม่หมด  อดไม่มี เป็นที่ติดตาต้องใจมหาชน"

ด้วยเหตุนี้ พระพุทธองค์จึงทรงประกาศให้ปรากฏในหมู่พุทธบริษัทตรัสยกย่องท่านในตำแหน่งเอตทัคคะ เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลายในทาง"ผู้มีลาภมาก"

 

คุณแว่นและน้องท็อดลูกชาย

ด้วยกุศลเจตนา

สร้างพระถวายบูชาเพื่อความเจริญรุ่งเรืองแห่งพระพุทธศาสนาสืบไป

นับว่าท่านพระสีวลีเถระเป็นพระมหาสาวกอีกรูปหนึ่งที่ได้ช่วยกิจการพระศาสนา แบ่งเบาภาระของพระบรมศาสดาเป็นอย่างมาก ท่านดำรงอายุสังขารโดยสมควรแก่กาลเวลาแล้วก็ดับ

ขันธปรินิพพาน..

ดังนั้นท่านผู้ใดมีใจศรัทธาได้สร้างรูปท่านพระสีวลีไว้และได้รำลึกนึกถึงเคารพกราบไหว้สักการะบูชา ก็จะได้ผลานิสงส์ผลบุญเป็นเอนกอนันต์ จะเป็นผู้มีความสุขในชีวิตและเป็นผู้มีโชคลาภตลอดไป..

ขออนุโมทนาบุญกับน้องแว่น "ณัฐวรรษา  เลอเวค(Levesque)"..ผู้เป็นเจ้าภาพ

ขอให้ประสบแต่สิ่งอันเป็นมิ่งมงคล..สมบูรณ์พูนผลด้วยลาภยศสรรเสริญ

เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ตลอดกาลนาน เทอญฯ

สำเร็จ..ทุกย่างก้าว..

..และแล้วเราก็ผ่านการเฮียร์ริ่งและผ่านการโหวตลงมติเป็นเอกฉันท์จากบอร์ดของซิตี้เพื่ออนุมัติให้ดำเนินการสร้างวัดโพธิญาณเรียบร้อยแล้วเมื่อวันพุธที่ ๑๖ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔ ที่ผ่านมา..

นับเริ่มต้นการทำงานจากกลางเดือนธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๓ถึงกลางเดือนมีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔ รวมเป็นระยะเวลา ๓ เดือนเต็ม ไม่ช้า..แต่นับว่าค่อนข้างเร็ว..ถือว่าเป็นความภาคภูมิใจความปลื้มปิติยินดีของพวกเราชาววัดโพธิญาณและของพี่น้องชาวพุทธลาสเวกัสทุกๆคน..

     ทุกย่างก้าวของความสำเร็จเกิดขึ้นเพราะสติปัญญา..ความอดกลั้นความอดทนและความสามัคคีพร้อมเพรียงกันของพี่น้องผองมิตรทั้งคริสต์และพุทธ..ทั้งไทยและอเมริกัน..ขอขอบคุณญาติธรรมที่ให้ความร่วมมือและให้กำลังใจด้วยดีตลอดมา..

     บัดนี้เป็นเวลาที่พวกเราจะได้เริ่มปลูกฝังพลังศรัทธาของเราให้มั่นคงและดำรงปณิธานให้แน่วแน่เพื่อพระพุทธศาสนา..พร้อมทั้งอธิษฐานทานบารมีให้เพิ่มพูนยิ่งขึ้น..จึงขอเชิญชวนพี่น้องทุกท่านได้ร่วมสร้างอารามบุญแแห่งนี้..โดยรับเป็นเจ้าภาพสร้างอาคาร/สถานที่ดังรายการต่อไปนี้
๑.เป็นเจ้าภาพสร้างถนนและที่จอดรถ ๑๙ ที่  ๒.บริจาคทำท่อเชื่อมต่อบ่อบำบัดน้ำเสีย  ๓.จองเป็นเจ้าภาพปรับปรุงสร้างศาลาโรงธรรมพร้อมสร้างองค์พระประธาน  ๔.เป็นเจ้าภาพทำรั้วล้อมรอบบริเวณวัด
๕.ร่วมตั้งกองทุนซื้อที่ดินขยายบริเวณวัด ซึ่งรายละเอียดจะเรียนให้ทราบภายหลัง..ขอขอบคุณ..

ภาพกิจกรรม

"กว่าจะได้รับอนุญาตพัฒนาสถานที่สร้างวัด"

มาแล้ว..มาเร็วกว่าที่คิด..

เมื่อวันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๓

เจ้าหน้าที่จากคลากเคาน์ตี้ มร.มาร์ติน ฮอลลอเวล มาสำรวจตรวจสอบ

พื้นที่ซึ่งมีนามเจ้าของว่า"Bhodhiyana Meditation Center Trust"

"ว้อท อีส ดิส"
"กรุณาไปขึ้นศาล ๑๖ ธันวา นะครับ.."

พบเพื่อนใหม่..จอห์น บิลินสกี้ ประธานบริษัท "อดัมเมริกา"

"บุตรพระเจ้า"ผู้ศรัทธาในพระเจ้า..ผู้ยืนมือช่วยเหลือทันท่วงที

คุณจอห์นได้ไหว้วานให้มิสลูซี่ แห่งสติวแพลน..มาช่วยดำเนินการขออนุญาตพัฒนาพื้นที่สร้างวัด

และติดต่อกับทางซิตี้และชี้แจงกับศาลให้

ไม่ต้องห่วงนะเคอะ..ด๊อนท์ วอรี่..

ดิฉัน"ลูกสาวของพระเจ้า"ยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่เคอะ..

พี่ต้อมและพี่องอาจ..สองหนุ่มผู้มีศรัทธาและเสียสละเพื่อพระพุทธศาสนา

นำพาสำรวจและวางแผนงานทันที..

สำรวจรังวัดพื้นที่โดยคุณเคนเน็ต บริษัทเคดีเวลล็อบเม้นท์

ส่องกล้องวัดพิกัดพื้นที่..๑ เอเคอร์

คำนวณอัตราส่วนพื้นที่อาคาร..

พี่องอาจ อุบาสกผู้มีน้ำใจงดงาม..ขอรับใช้พระศาสนา..รับอาสาดำเนินงาน

ไม่รอช้า..เช้า..สาย..บ่าย..เย็น..ดึกดื่นเที่ยงคืน..เร่งเขียนแบบแปลน

ทุ่มเทเสียสละด้วยความรู้ความสามารถของสถาปนิกนักออกแบบ

วิเคราะห์..แบบแปลนร่วมกัน..

จัดหา..จัดแจง..แบ่งงานทำเพื่อความสวยงามประณีต

แบบอเมริกันแสตนท์ดาด..

ทำตามกบิลเมือง..ในระบบประชาธิปไตย..

เมื่อวันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๔

เฮียร์ริ่ง..ฟังความคิดเห็น..ชี้แจงทำความเข้าใจเพื่อนบ้าน..

พ่อปู่บัน บันทอน..นักบุญสองฝั่งโขง

จากอุบลเมืองนักปราชญ์..ทวยราษฏร์ใฝ่ธรรม..

มาเยี่่ยมเยือนให้กำลังใจ..

เมื่อ"พราหมณ์มาก่อนพุทธ"

ได้บอกกล่าวเจ้าที่..ตามประเพณีของพราหมณ์

มิสคิมลี่..ตัวแทนของคอมมิสชันเนอร์ลงพื้นที่สำรวจตรวจสอบและเก็บข้อมูล

มิสลูซี่..ผู้ดำเนินการของวัดพร้อมด้วยพี่ต้อมพี่องอาจให้การต้อนรับและให้ข้อมูล

รวบรวมข้อมูล ฟังด้วยหู มาดูด้วยตา บันทึกด้วยภาพ..

คุณนิ๊ค..นิโครลาส เพื่อนอเมริกันหัวใจพุทธ..ก็มาช่วยเดินชี้แจงกับเพื่อนบ้านด้วย

รวดเร็ว..เร่งรัด..พัฒนาให้สะอาด..สวยงาม

ใจดีจากพี่แจ็ค..ช่วยขนของเร่หลังขายที่สวาปมิตหรือตลาดนัด

พี่สุนิศา..เร่งรีบตัดแต่งกุหลาบบริเวณหน้าวัด

ร่วมแรง..ร่วมใจ..ร่วมมือ..

พี่จอก..เสี่ยเงินล้านเจ้าของปั๊มน้ำมัน ปตท..นักท่องเที่ยวจากพมนสารคาม

ประเทศไทย..ปลีกเวลาท่องเที่ยว..มาลงแรงช่วยเหลือขับรถปรับพื้นดิน..ขุดหลุมปลูกต้นไม้

ย้ายต้นปาร์ม..ปรับพื้นขยายถนนให้กว้างตามแปลน

พี่ทอม..รีบเร่งขนย้ายต้นไม้เตรียมปลูกลงดิน..

วางเรียงต้นสนงาม..เพื่อให้คนสนใจปลูก..บริเวณหน้าวัด..

จากบริษัทเวิร์ดแพลนเนิร์สซารี่

จากบริษัทสตาร์เนิร์สซารี่

เอาเท่าไหร่..มีให้เท่านั้น..

หลวงตานำพาปลูกต้นไม้เพื่อเป็นมงคล

ท่านไมย์ ร่วมปลูกให้กำลังใจแก่ญาติโยม..

ท่านกงสุลคมกฤช จองบุญวัฒนา ก็มาร่วมปลูกเอาบุญ..สาธุ

พี่แอ็ด พี่อ็อด เจ้าบัญชีบุญ..นำจองต้นไม้..

ป้าประทิน..มาแล้ว  หายหน้าไปนาน..สวยสาวขึ้นเป็นกอง ร่วมปลูก ๑ ต้นเจ้าข้า..

โชคดี ๒ ชั้น..พี่องอาจดีใจ..หายเหนื่อย..ที่พี่อ้อยคนสวยสอบผ่านซิติเซ่น

และแปลนวัดได้รับการอนุมัติผ่านบอร์ดคอมมิสชันเนอร์

มาร่วมเป็นเจ้าภาพปลูกต้นไม้ ๕ ต้น ขออนุโมทนาสาธุ..

สองอุบาสก..อัญเชิญต้นโพธิ์จากแอลเอมาปลูกต้อนรับข่าวดี..

ด้านหน้าวัด

ถนนด้านข้าง..ทางเข้าสู่วัด

แนวต้นปาล์มถูกย้าย..เรียงรายสวยงาม บริเวณถนนเข้าสู่วัด

วันนี้ที่รอคอย..

วันพุธที่ ๑๖ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔ เวลา ๐๙.๐๙ น.ได้รับอนุญาตให้พัฒนาพื้นที่สร้างวัด

ณ ห้องประชุมสภาของคล๊าร์ก เค้าตี้

ขอขอบคุณพี่องอาจ เฉลยชีพผู้ทุ่มเทเพื่อวัดวาศาสนา ขออนุโมทนา..

"เพื่อสันติภาพและภราดรภาพ"

บ่ายวันพฤหัสบดีที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔ คณะวัดโพธิญาณในนามชาวพุทธ

ได้เดินทางไปเจริญพรขอบคุณ คุณจอห์น บิลินสกี้ ที่อ๊อฟฟิศ..

พร้อมได้มอบองค์พระธาตุพนมบรมธาตุศักดิ์ สัญลักษณ์ทางพระพุทธศาสนา

Thank you 'John Bielinski'

May you be happy forever..

น้องป้อม เบญจรัตน์จากแคนนาดาและพี่พรทิพย์ มีแกน รีบหอบดอกไม้มาแสดงความยินดี

ขอแสดงความยินดีกับพี่น้องญาติมิตร..

ขอขอบคุณพี่น้องญาติธรรม..

ขอขอบคุณสาธุชนคนดีที่อุปถัมภ์ทุกๆท่าน

สวัสดี